Spelen met symboliek

Je eigen pad vinden

In de bergen zijn net als in het leven duizenden paden te kiezen. Een deel al belopen en in kaart gebracht, een deel nog onbegaan. Welke weg sla je in? Wat wordt je volgende stap? Hoe kies je en kan je berusten in je keuze?

Elk pad leidt ergens heen. Verrassend genoeg komt een deel bij precies hetzelfde punt uit. Een deel ook totaal niet. Ongeacht hebben ze stuk voor stuk eigen waarde, eigen in/uitzichten en eigen pracht. Maakt het echt iets uit wat je kiest? Of maakt het alleen uit welke betekenis jij geeft aan de keuze die je maakt? Jij bepaald.

Welk pad is de jouwe?

Naar het uitzichtpunt

Bijna! Nog iets verder en dan ben je er. Op dat heerlijke uitzichtpunt. Eindelijk krijg je te zien waar op je hebt gewacht, waarvoor je hebt gelopen. De plek waar alles opeens zo helder is en je hoopt dat het allemaal de moeite waard was.

Ben je klaar om daarheen te wandelen?

Transformeer - voorbij de wolkenvelden en regenbuien

Soms ben je omringt door wolken en sta je middenin een regenbui. Of kijk je naar buiten door je raam en zie je alleen maar donder en bliksem. Momenten waarop je niks anders kan opmerken dan twijfel, angst. Een metafoor voor belemmerende overtuigingen in jezelf.

Vanaf kinds af aan krijgen we bepaalde waarheden mee vanuit onze omgeving. Bepaalde verhalen over hoe de wereld en wij zelf in elkaar steken. Soms worden die direct verteld, soms vertellen we die onszelf op basis van wat we ervaren. Of eigenlijk vooral hoe we iets ervaren. Er ontstaan zo overtuigingen in onszelf, manieren van hoe wij naar de wereld kijken. Is het veilig? Ben ik goed genoeg? Hoor ik erbij? In essentie stellen wij ons deze vragen en handelen wij op manieren die passen bij hoe wij deze vragen beantwoorden. Grotendeels onbewust. Dan kan heel positief uitpakken, in de zin dat dingen lopen zoals je wilt en je blij bent met hoe het gaat. Maar er zijn ook manieren van kijken die je belemmeren. Die noujuist tegengaan wat je eigenlijk wilt. Die heb je vaak niet eens door of je irriteerd je er mateloos aan, maar toch lukt het niet te veranderen. Dat zijn die diepgewortelde verhalen, die overtuigingen - over jezelf en de wereld.

Blijf je hangen in de verhalen die je verteld zijn? Of ben je ook bereid nieuwe verhalen te vormen? Durf je los te laten van de klif waar je hangt zonder te weten wat er onder je voeten wacht?